woensdag 11 april 2007

Den koers

Mijn muze ligt in het ziekenhuis en het gaat niet goed. De dokter gebruikte een moeilijk woord, met andere woorden, ze weten niet wat er scheelt. Ze zal daar nog wel een tijdje blijven. Kortom, ik ben pissed, echt pissed.

Het komt erop neer dat ik deze middag naar school ben geweest. Of toch iets in die aard, het was minstens even saai.
Mijn memé had het al 100 keer gevraagd, maar uiteindelijk kon ik er niet meer vanonder, ik moest helpen met de spaanders van de camions. (familiebedrijf) Ze gebruiken dat voor dinges vast te zetten denk ik. De spaanders die op een plaats kapot zijn moeten afgesneden worden en er moeten nieuwe stukken gezocht om daar aan te zetten. Moet per se altijd 8 meter zijn.
We doen dat in de garage (heel groot (om zo wat een beeld te geven)).
Ik keek eens buiten en zag op het einde van de straat een klein mannetje (door het perspectief natuurlijk, lijkt me nogal logisch) met een oranje vestje aan. Door een heel goei vriend van mij, weet ik natuurlijk dat het koers is (vraag me niet welke). Hoewel ik officieel geen fan van den koers ben, vond ik dat ik toch moest kijken, als een echte Poperingnaar die trots is dat al die mooie benen door zijn stad rijden.
Jammergenoeg zaagt mijn memé da k moet voortdoen en tegen dat ik terug mijn hoofd buiten kan steken, zie ik net het staartje van de koers voorbijrijden... (Ik heb net vernomen uit goede bron dat het Gent-Wevelgem was.)

Wie geeft er om die paar minuten da je naar den koers staat te kijken als je al een uur bezig bent met die domme dinges! Ja beste lezertjes, het stak tegen, zwaar tegen. Nu zit ik hier uitgeput en moe en heb mezelf verraden door het aannemen van een ijsje dat nu al op is. Wat heb ik er dan nog aan?

Geen opmerkingen: