De Faute Dag

Moe. Maar in plaats van te zagen, geef ik jullie wat kijk(plezier).
Zoals ik gisteren al in een kleine hint meedeelde, wij hadden de dag voor de krokusvakantie begon, een Faute Dag. Heel leuke dinges zijn eruit gekomen. En mijn muze ging zonder onderbroek. Dat was een beetje beschamend. Maar zelf vond ze het niet zo erg. Gelukkig maar.

Achja, dan moet je toegeven: heeeeeel soms zijn leerkrachten wel eens leuk. Maar zorg er niet voor dat ik die woorden weer moet intrekken!

Maak kennis met Flok en Flok of zoiets. Twee geweldige zesdejaars. En in de bokaal zat er echt constant water! Respect kerels.

Ik betwijfel of deze kerel niet gewoon als zichzelf kwam. Jaja, blijkbaar nog steeds een overtuigd fan van Pokémon. Ieder zijn eigen smaak zou ik zo zeggen...

Euh nee, voor de volgende twee foto's is er echt geen commentaar nodig...

En ten slotte, aanschouw deze bovenstebeste kerel, mijn leerkracht Frans! (links) Wat een sympathieke man is dat toch. Aan de foto te zien, kun je wel zien hoe populair hij is...

S.O.S

Oke, soms heeft ziek zijn wel zijn voordelen, maar dit begint echt vervelend te worden. De hoofdpijn wil echt echt maar niet verdwijnen. En ik ben moe moe moe. Ik slaap nochtans heel veel. En ik blijf zo loom. Geen idee waarom. Kakka. Morgen ga ik toch weer naar school. Met een heleboel pillen alvast. Hopelijk gaat alles goed. En stort ik niet halfverwege in of zo. Want we moeten gaan filmen voor de Griekse avond morgenmiddag. Zie ik eerlijk gezegd niet echt zitten, maar goed. Aangezien ik die avond op 23 mei, optreden moet, kan ik er niet bij zijn en moet ik toch iets doen voor die dinges.

Hier nog een fotootje van mijn reiservaring door de lucht. Terwijl het beneden ons lekker bewolkt was, kregen wij vanuit het vliegtuig dit zicht. Als dat niet om van weg te dromen is...

En hier heb je nog eentje van mijn leerkracht Grieks op de foute dag, de dag voor de krokusvakantie begon. Kijk, hoe marginaal is dit!

Malade x2

Dat zegt veel over vandaag. (zie gisteren)
Gisteren was het getal van de dag trouwens 330.
Vandaag is de uitspraak van de dag: peeln totdat t sop ol ut je gat lopt.

Malade

"Gij zijt malade mijn zoon," zei zijn leraar verwaand.
"Gij zijt ziek in uw kop," sprak zijn baas op het werk.

Zo gaat het in "De ballade van Boon" van Laïs.
En wonder boven wonder! Een mens zou zich afvragen hoe ze het weten!
Ze hebben gelijk...
Ik voel me steeds griepiger worden. Griep griep hoera! Een duidelijk gevolg van de voorbije oververmoeiende periode.
Maar ik probeer me er nog tegen te verzetten.
Alhoewel ik al ettelijke veldslagen verloren heb. En het dus hopeloos lijkt.
Gelukkig is mijn muze er nog om me moed in te spreken.

Ondertussen, terwijl ik hier ziek zit te wezen, een eerste impressie van Noorwegen.
Enjoy!

één, twee, drie, vier,...

Een dag niet moeten leren is een uitstekende gelegenheid om honderd duizenden dinges op een rijtje te kunnen zetten. Morgen volgt er nog zo'n dag en ik kan ze goed gebruiken. Maar nu kan ik toch wel met een gerust hart gaan slapen. Ik hoop van jullie hetzelfde.

Mijn muze springt ondertussen op een neer en loopt vrolijk rond. Blijkbaar heeft ze plannen voor de nabije toekomst, maar ze wil niet vertellen dewelke. Jammer.

Goede nacht!

Thuis

Ah, het is fijn weer in je eigen bed te slapen.
Oost west, thuis best. Maar het was dus wel heel leuk. Speciaal. Norge, zo zeggen ze het in het Noors. Naar 't schijnt regent het daar enorm veel in Aalesund aan de westkust. We hebben geluk gehad met maar één keer regen, maar dat komt omdat het toch wel heel koud was. Gek is toch ook wel da het water in de fjorden kan bevriezen, terwijl het toch de oceaan is. Heb ik zel even op gekeken. Ik dacht dat het een meer was.

Mijn muze lacht me nu uit bij deze gedachte. Normaal gezien zou ze nu voor straf naar bed vliegen, maar dit is nu anders. Dees is nu een beloning. Moe.

O dierbaar België

Het was leuk, maar het is genoeg geweest. Ik wil naar huis.

14 februari

De dag waarop we gingen bowlen.
De dag dat we Ålesund bezochten.
De dag dat het sneeuwde.
De dag dat we moesten rennen om de bus te halen.
De dag dat de buschauffeur moeilijk deed om onze buspassen.
De dag dat we een ONvalentijn vieren.
De dag dus dat we Valentijn vervloeken.
De dag dat we vrolijk zijn.

skiën

Het is nu kwart na acht en ik heb het gevoel dat het drie uur later is. Om zes uur hebben we warm gegeten, eergisteren was het nog twee uur vroeger. Mijn maag ligt dus helemaal overhoop, ze eten echt te veel die Noren. Niet dat het niet lekker is, integendeel. Daarnet taco`s of zoiets, lekker. Ze zijn helemaal weg van de kilo Belgische pralines, dan voel ik me geweldig trots.

Maar goed, over naar het hoofdonderwerp: skiën. Duidelijk dat ik er niet voor gemaakt ben. Gisteren was het echt hopeloos. Eerst dan toch. Voor het eerst op latten, hoe beangstigend. Brr. Ik viel.
Uiteindelijk ben ik na mijn helse avontuur met de skilift na een uur of wat beneden geraakt. En dat van boven, zoals dat wel meer zo gaat. Maar het was van helemaal boven. En dat voor iemand die niet kan skiën.

Probeerde het dan op de oefenbaan. Ja, een oefenbaan! Dat kind had me van de grote baan laten beginnen. Meteen werd het me duidelijk waarom ik zo suckte. Op de oefenbaan suckte ik niet zo hard. Het viel er echt wel mee. Zo goed zelfs, dat ik een stuk van de grote baan probeerde. Ik was trots op mezelf.

Des avonds was er sport en spel in een sporthal in de buurt. We konden ook zwemmen, maar het water was koud. Sommigen deden het toch. Ik ook. Maar het was koud.
Echt gek om nog maar eens te eten. Om twaalf uur! Daarvoor al om Vijf uur. Ja, ze zijn hier echt wel een beetje gek. Ik wed dat ze krampen krijgen van de honger als ze naar België komen. Ze vinden MAAR drie maaltijden per dag immers een beetje vreemd. Om 1.30u gingen de lichten uit, met 40 man in een sporthal. Gelukkig voorzie ik me altijd van het juiste materiaal: oordopjes. Moe. Maar om 2.45u weer op tot vier uur. Want groep twee had dan FIRE WATCH. Kijken of het niet brand in het gebouw. Ik snap er het nut nog altijd niet van in. Overal hangen rookmelders en als er brand uitbreekt in een ander deel van het gebouw dan moet je dat maar aanvoelen aan je kleine teen zeker? Hoe zinvol...

Vanochtend sta ik op en heb ik pijn. Aan elke spier in mijn lijf. En weer skiën van tien tot drie. Ik heb het nu wel gehad. Voor mij hoeft het niet meteen weer: eerste keer en waarschijnlijk ook laatste keer. Om half vijf kwamen we thuis. Ik ben kapot. Eten, tv, douche. Lezen, blogpost typen. Nu is mijn haar droog en kan ik naar bed. Lekker slapen. Goed en lang. Mmm...

Wenst u mij dus alles een God natt. Dan doe ik dat misschien met jullie hetzelfde.

Ålesund

Zo leuk dat ik deze tekentjes kan typen: å ø æ.
Minder leuk is dan weer dat ikzelf een geweldig getal heb qua bezoeker: 9999. Gun ik mezelf altijd toevallig.

Zoals het waarschijnlijk nu wel al tot jullie doorgedrongen is, er is hier internet, er zijn heel veel computers en alles is duur. En ik ben gierig. Dat is dus wel latig, maar goed, ik doe mijn best. :)
Ik ben echt bij een geweldige familie terechtgekomen. Hoera! Het eten is er echt geweldig.
Morgen gaan we skiën en nu val ik echt om van de slaap. Dus ik kruip hier in bed. Het kraakt. Dat is wel heel erg vervelend, maar ja, niets aan te doen.

Mijn muze is trouwens blij als een kind. Ze is wel al een vijftal keer uitgegleden, het is hier op sommige plekken nogal glad. Dan moet ik lachen als ze valt.

Maar Petra echt moe nu.

God... (en dan nog iets, ik bedoel gewoon goede nacht)

Noorwegen

Morgen vertrek ik naar Noorwegen.
Indien mogelijk post ik hier dan nog een berichtje.
Anders niet.
Dan zal het voor een andere keer zijn.
16.02 ben ik terug.
Hoera! Geen Belgische Valentijnsgekte.
Laat ons hopen dat dat daar minder erg is als hier.

Eigenlijk heb ik er geen zin meer in. Maar dat heb ik altijd vlak voor een reis. Komt waarschijnlijk door het valiezen inpakken. Haat ik. Haat het nog meer om ze uit te pakken. Maar maakt niet uit.

Zoen
P.

Valentijn

Overal zie je in de straten hartjes hangen, rode rozen puilen uit hun vazen en wenskaartjes vliegen de deur uit. Letterlijk dan. Allemaal omdat je aan je geliefde MOET laten zien dat je hem/haar graag ziet. Dan moet je maar een doos chocola of een bos bloemen kopen, of een duur hangertje met 6 diamanten. Zolang je maar iets geeft, al was het té kleine lingerie. Maar dan ben je er weer vanaf voor een jaar. En hoef je je schat niet half zo graag te zien gedurende de rest van jaar... Gemakkelijk is dat.

Man, wat een ziekte! Ik begin me er echt serieus aan te storen! Moeten 2 mensen die elkaar graag zien, niet vieren wanneer ze daar zin in hebben? Waarom moet je per se voldoen aan die voorwaarde die door de commerciële boelzoekers is opgelegd? Waarom zou je op 14 februari per se je bloemetje moeten geven en niet op 13 februari? En als iedereen nu hét perfecte cadeau geeft op 14 februari, waar is dan de originaliteit gebleven? Het gros van de mensen weet niet eens waarom het er gekomen is!

Een Romeinse keizer vond het vervelend dat hij te weinig rekruten kon vinden. De jonge mannen hielden zich liever bezig met de leer over de bloemetjes en de bijtjes. En ook iets met bloemkolen. Daarom verbood hij nog huwelijken te voltrekken. Een priester deed het toch nog in het geheim, guess what, Valentijn natuurlijk! Hij werd ter dood veroordeeld. Hij kreeg een heleboel briefjes met leuke boodschappen en er kwam geen happy end. Jàmmer. Tja, 't is maar hoe je 't bekijkt. Een fijne vent die Valentijn, dat wel, en ze zouden hem allen herdenken. Dat doe ik dus nu. Op 8 februari. Dus dan is vandaag mijn Valentijnsdag. Een heel speciale dag voor mij. Echt. En als ik daar zin in heb dan doe ik het volgende maand nog eens.

En nu ga ik mezelf eens lekker verwennen. Met een doos chocolade en een bos bloemen. En met een hangertje met 6 diamanten. En dan ga ik een cadeau kopen voor mijn muze om haar daar op 14 februari mee te verrassen. Gegroet zij u allen en moge Sint Valentijn u zijn zegen geven.

Aswoensdag

Vasten. En de taartenwinkel lag vol met taarten. Er was wel geen klant te bespeuren. Logisch, vasten toch? Maar bij de bakker kocht er een meisje snoep. Dus eigenlijk niet zo logisch. Eerst was ik verontwaardigd, maar dan heb ik me ook maar gezondigd aan een gebakje dat mijn mams meebracht als verrassing. Kon ik toch niet afslaan en haar zo beledigen? Lekker. Mag ook wel, heb geen vlees gegeten vandaag. Vis. Aswoensdag weet je wel. Ik denk dat ik 40 dagen even geen christen meer ben, dan telt dat niet, dat vasten.

*Lacht stiekem in het vuistje en neemt nog een chocoladesnoepje.*