"Thuis" 3

Vanavond was hij er wel! Ene Karel Leroy, klein maar dapper.
Leuk dat ik nu niet meer hoef te kijken naar die zever. Geef toe, veel meer dan lucht bevatten die soaps toch niet?

Ondertussen worden wij hier ook constant gestoord door fluitjes en ontploffingen. Traditioneel belanden er wel weer een paar opengescheurde vuilniszakken in onze haag. Of er verdwijnt ergens een fietsenrek en dat vinden we dan in onze haag terug. Gezellig is dat altijd.

U denkt het goed. 100 dagen. Eigenlijk is het nog geen 100 dagen. Het is te vroeg. Maar de krokusvakantie valt ook vroeg. Vandaar. In Ieper hebben ze dat nog even uitgesteld. Tot 22 februari dacht ik. Dan zie ik af van de ketchup enzo. Alhoewel. Je mag bijna niets meer in Ieper. Dat is jammer, want volgend jaar is het mijn beurt.

*Kleine bliksemschichtjes fonkelen in Petra's ogen.*

"Thuis" 2

Hoezo Frank is er niet in voorgekomen? Nee Frank is er niet in voorgekomen! Hoe kan dat nu?! Hij had nochtans een mail gestuurd dat we hem vandaag even konden zien! Heb ik voor niets daarnaar gekeken... :(

"Thuis"

Ik heb eigenlijk nog nooit naar Thuis gekeken. Maar vanavond ben ik dat wel van plan. Want dan komt onzen Frank den toneelleraar op den teevee. Dat lijkt me wel leuk. Zijn naam is Karel, Karel Leroy. Dus, aan allen die mijn geweldige toneelleraar willen aanschouwen, vanavond Thuis op één!

Spreekwoorden en gezegden

Een leuk gezegde: "Een vrouw aan het stuur, bloed aan de muur."
Awel e! Ik moet zeggen dat er iets van waar is!
Toen ik van rs, oftewel repertoirestudie voor de leken, met de fiets naar huis reed en een rondpunt overmoest, was er een of ander mens met een auto die ook het rondpunt over moest. Terwijl ik er al op ben begint zij gas te geven en ik moet verder dan zij dus ik vertraag en ga aan de kant zodat zij kan doorrijden. En dan stopt madam nog midden op het rondpunt om te claxoneren en met haar vinger te wijzen precies of ik ben in fout.

Maar dat was ik niet! Bovendien had ik licht. Voor een keer. Dus ontneem me dat plezier niet, wil je! En ook, fietsers hebben altijd voorrang op een rondpunt zegt mijn pa. En ik kwam van rechts!
Kak!

Buh.
Naja, dat weten we dan ook alweer. Verder maak ik me er niet druk in, dat is het niet waard. =D Maar u leest het, beste lezer, ondanks dat we in 2036 allemaal omkomen door een of andere inslaande meteoriet, zit de wereld nog steeds vreemd in elkaar.

Afgewerkt

Dat is je werk natuurlijk nooit. Maar dat is het wel voor deze avond. Veel werk gehad enzo. Komt deels ook omdat ik binnen twee weken eindelijk naar Noorwegen vertrek. Jammergenoeg worden de lessen gewoon doorgegeven en moeten de mensen die weg zijn op uitwisseling achteraf alles inhalen. Maar de meeste leerkrachten houden er wel rekening mee. Gelukkig. Wat niet wegneemt dat we hopen opdrachten krijgen. Maar ach, voor een extra week vakantie en op reis gaan heb ik er dat heel graag voor over.

Heb trouwens bergschoenen gehad! En dan nog waterdicht ook, hoe fantastisch is dat.
*Muze kijkt bewonderend naar Petra, Petra is blij als een kind.*

Ik ben nu vooral blij dat ik nog op een redelijk uur mijn bed in raak.
Goede nacht!

Nieuwe zak

Hoera! Ik nieuwe zak. Is fijn! Oude was kapot. Heb nu leuke nieuwe. Beige zoals ik wilde. Perfecte zak. Een zak voor vrouwen. Een zak met een klep die je kan openslaan. Een zak voor ons Petra. Om haar muze in te stoppen als die stout is. Of ook andere dingen. Zoals appelmoes met worst en een vogelkooi met snoepjes in.

Lay down tragedy

Geweldige avond gisteren. Met oprechte dank aan mijn ouders omdat ik toch mocht gaan. 'k Heb het me zeker niet beklaagd en Simon ook niet. Het cultureel centrum van Lokeren zat vol, met bekenden en minder bekenden. Voor mij dan toch althans. In de VIP-room werden we onthaald op champagne. Om 20.15u begon de voorstelling met Joeri en Hans, twee gasten uit Lokeren zelf die hadden deelgenomen aan een workshop. De goeie oude Steven Mahieu als MC, en niet te vergeten de special guest als verrassing: Xander De Rycke.

Na de pauze was het dus aan onze Bram met Lay down tragedy, zijn nieuwe cabaretshow. Jammer van die ene kerel die begon te huilen op het podium nadat hij erop geroepen was. Ergens viel er daardoor iets in het water. Maar niettemin een heel fijne avond beleefd! Gefeliciteerd Bram! Dankjewel ook aan broer (Simon) die me op zijn kot in Gent liet slapen.

Met een leuk gevoel wakker geworden. Maar toch wel wat vreemd. Heb heel de dag het gevoel gehad dat we zaterdag waren. Vervelend. Als er nu eens elke vrijdag pedagogische studiedag zou zijn, zou geen enkele student dat nog hebben. Een beetje medeleven alsjeblieft!

De gouden schoen versus Olympische Spelen 2008

De beide elementen in bovenstaande titel hebben niets met elkaar te maken, buiten dan dat ze allebei met sport te maken hebben. Alhoewel, sport... Even een paar frustraties uitwerken.

Om te beginnen vraag ik me af wat Miss Belgium op die uitreiking van de gouden schoen deed. Is zij dan een expert op het gebied van voetbal? Moet ze me maar eens uitleggen wat buitenspel is!
Bovendien hoort de helft van die mensen daar niet thuis. Als je je niet in voetbal interesseert, moet je je daar ook niet gaan moeien vind ik. Mensen lief, wat een opgefokt gedoe!

Ik ben zoiezo al niet voor het concept "Miss België" trouwens, er zijn hopen mooie meisjes, maar die zijn tenminste slim genoeg om niét mee te doen. Geef mij maar 'the hard way'. Leer je er des te meer van. OK, ik weet wel, het kind heeft ook contracten en de hele rimram na te leven. Maar...
Ach fuckt it, ze doen maar... Volgend jaar is er weer een nieuwe miss en dan wordt de huidige zoals gewoonlijk geseponeerd. Of ze mag aan het werk als omroepster. Hoera!

Voor ik naar bed ga nog even over de Olympische Spelen. Het enige wat mij daarin interesseert is dat er hopen rechten en al wat daar bij hoort, overtreden worden. Mensen worden uit hun huizen gezet en als ze een verzoekschrift (of hoe heet dat ook alweer?) indienen, worden ze opgepakt en in clandestine gevangenissen veilig opgeborgen. Van 'fair play' gesproken...

"Eureka!"

riep Archimedes. Ik roep nu hetzelfde. Het onheil is volledig afgewend. En dat tot groot geluk. Maar morgen meer daarover.

Haha nee, anders zou dit een beetje té veel op een soap lijken. En omdat ik niet echt een fan ben van die dingen, houd ik mijn liefste lezertjes niet zo graag aan het lijntje.
*Kijkt met schaapoogjes*

Juist, meteen met de deur in huis vallen dus. Wel, eerst was ik heel bang. Tot vandaag. Vandaag kwam de verlossing en dat is fijn. Dankjewel mama en papa!
Hoezo, ik neem jouw kostbare tijd af? Ja zeg, als het je niet zint dan...(!)
Ok dan, maar alleen omdat mijn muzetje het zo lief gevraagd heeft. Is het geen schat?

Donderdag is de première van Bram. In Lokeren. Nu, Lokeren is ver. Maar, vrijdag heb ik geen school! De leerkrachten wel, dat noemen ze pedagogische studiedag. Na zulke dagen zie je echt wat de leerkrachten geleerd hebben! Zo zie je welke technieken ze geleerd hebben om de klas stil te krijgen. Iedere keer leuk om te ontleden.

Maar goed, ik dwaal weer af. Excuses. Eerst mocht ik dus niet gaan en dat vond ik heeel erg! Want Bram is echt een heel erg fijne kerel. Maar nu mag het dus wel en dat vind ik fijn! Broer Simon, die trouwens gedaan is met zijn examens(!), vergezelt me.
Ik kijk er alvast heel snel naar uit. Bram, ik kan haast niet wachten je te zien schitteren!

Bloem met olie en dan mengen

Ooit al potloden geslepen met je tanden? Waarschijnlijk niet. Ik ben er mee bezig. Best een grappig gezicht. Maar ja wat wil je ook, zo'n stompjes! Je kunt ze haast niet ronddraaien in een slijper. Achja, als je op je hoofd gevallen bent. :D

Vandaag zou ik normaal een cursus stemgebruik gevolgd hebben. Daar keek ik echt naar uit. Maar die vrouw kwam niet af. Dat was heel jammer. Met vijf vertikten we het om weg te gaan. Gewoon geen zin. Gingen samen wachten met Dries tot Frank hem zou meenemen naar Westouter, waar ze allebei wonen. Opeens zei Charlotte:"Ik heb zin in pannenkoeken, ik ga er thuis bakken." Iedereen heeft er opeens ook zin in natuurlijk. En we nodigden onszelf uit. Maar zij wou dat niet. Haar moeder zou er boos om zijn, zei ze.
Iedereen beetje sip.

Tot Frank zei dat we er bij hem thuis gingen bakken. Eerst dacht ik dat het een grap was.
Maar dat was het niet. En dat was fantastisch! Mensen lief, ik heb me heel hard geamuseerd. En 't was verdomd lekker! Dank aan Frank, de man die (bijna) alles kan!

Oja... Nog steeds naderend onheil. En het komt zooo akelig dichtbij. :s

Over ups and downs

Heel toepasselijk. Indeling van mijn dag: slecht, redelijk, slecht, supergoed, slecht.
Soms snap ik het even niet meer.
Zucht.
Wie weet hierover meer binnenkort. Dan verklaar ik me nader. Maar de schaduw van naderend onheil dreigt neder te dalen...

Wel grappig vandaag: vlak na de tweede aflevering van het reeds derde seizoen van Comedy Casino kreeg ik een sms. "Kan het zijn dat je daar was?"
Grappig. Juist, ik was er. En een flits in beeld. Vreemd hoe je daar zelf niet van schrikt toch?

Grappig

Daarstraks zat ik in de zetel naast mijn pa naar Little Britain te kijken. Dan wrijft hij soms over mijn rug. En dat vind ik fijn!
Hij zei dat ik een 'debbeljonk' ben. En das waar.
Hij zei ook dat ik geen enkele man zal vinden die dat goed doet.
Ach ja, wie weet...


En als niet, dan kom ik later toch gewoon vaak op bezoek?

Cosy

Cosy is Engels voor gezellig. En dat was het vanavond.
Heb leuke dinges gedaan. Heb ook met mijn pa in de zetel gelegen en naar tv gezien.
(ma is naar Keulen voor beurs)
Fijn.

Even nog dit bericht: Mijn muze springt rond als een twaalfjarig wulps ding. Geen idee hoe het komt eigenlijk. Misschien komt het door deze stressloze avond.
Ze maakt het bovendien uitstekend, dank voor uw bezorgdheid.
Hoera! :)

Oja, voor ik dit vergeet.
Kaas...
En dan nog het liefst in sneetjes.
Mmm

Een slecht voorteken

Ik wou dat ik hier nu niet zat.
Juist het feit dat ik hier wél zit en dat ik hier (thuis) een blogpost schrijf, is geen goed teken.
Het bewijst dat zagen bij mijn ouders niet helpt. Er zijn mensen die beweren dat dat altijd werkt, maar dat doet het dus niet. En zeker niet bij mijn ouders.

Geen Theo Maassen dus voor Petra.
Ik ga, zoals voorzien, stilletjes in een hoekje liggen huilen...
En dat meen ik...

Kattenbakweegschaal

Deze totaal onzinnige titel bij gebrek aan een zinnige titel.

Een dag dus later dan beloofd ben ik weer terug.
Donderdag was een optreden voor 33 gasten van het bijzonder onderwijs. Ja, ik had wel wat schrik. Maar toen stond ik daar en het was er fijn. Heb me goed geamuseerd. Impro is erop vooruitgegaan. Hoera!

Het is fijn dat we weer toneelles hebben. Frank was ziek dinsdag. Dat was jammer. Vandaag ook nog, maar hij kwam wel naar de les. Wat een fijne vent. Hij moet vanavond trouwens 'schaap met pruimen' spelen in Hooglede denk ik. Respect. Vind hem een geweldige leraar, die Frank Verdru. We doen in de zomer ook mee met onze 'De drie zusters' in Spots op West. Hij regelt dat voor ons.
Zei ik al dat het een fijne vent was?

Ik moest nog wat zeggen maar ik ben het vergeten...

Juist ja, ik wil morgen naar Theo Maassen...

Theo Maassen zondag in The Joker

En ik wil gaan.
Ik wil gaan.
Ik wel echt gaan.
Ik wil echt zooo graag gaan.
Ik wil echt graag gaan!
Echt!
Ik wil gaan.

Die dag zijn we al in Gent. Dus zo ver zou dat niet meer zijn.

Ik wil dus echt gaan!
Ik wil zo graag.

Maar het mag niet... :(
En dat maakt me triest.

Lalala

Een meer zinnige titel kon ik helaas niet bedenken.
Zondag, een fijne dag Gent.
School = een hoop frustraties. Dan is een uitlaatklep vreselijk handig. Dank aan allen die mijn galgespuw willen verdragen.

Verder heb je zo van die dagen dat je je redelijk voelt. Maar ook van die dagen waar het wel goed gaat. En zeer goed. Vandaag was zo'n namiddag in Gent. Kostelijk amusant. Dank aan mijn muze die me weer (geweldig) inspireerde. En nog dank aan andere mensen, zoals mijn broer, die ik toch wel niet zou kunnen missen. Geweldig hoe kleine dingen je vrolijk kunnen maken. Zoals die heerlijke lasagne. Weinig zo'n lekkere gegeten.

Morgen Wouwen.

Meer vrijdag.

Verder ben ik moe enzo. Dat heb je van een hele dag rondhuppelen. Mijn bedje lonkt.

Goede nacht! :)

Een goed begin

Dit mag ook wel eens gezegd worden: ik voel me goed en ik ga geweldig slapen. Dat weet ik gewoon. Ja, zulke dagen mogen er wel meer zijn.

Dikke kus
P.

Porselein

Porselein doet me altijd aan het volgende denken:

• aan het spreekwoord: voorzichtigheid is de moeder van de porseleinwinkel.
• aan het liedje van Yasmine.

Heel breekbaar dus. 'Behandel mij heel zacht.'

Juist ja, ook in een huwelijk. Zeker als je twintig jaar getrouwd bent. Net als mijn ouders vandaag. En dat is nu net een porseleinen huwelijk.

Dat wil zeggen dat ze binnen twintig jaar, veertig jaar getrouwd zijn. U zegt het maar. Dàt is dan robijn. Dat klinkt wel leuk eigenlijk.

Naja, hoe dan ook, alvast gefeliciteerd met jullie 20, dat is ook een leuk getal.