Ken je zo dat gevoel dat je ziek bent? Maar ik bedoel dan ook echt ziek. Alsof er tien orkanen Katrina in je buik wervelen. En je hoofd een atoombom is die elk moment 200 000 doden in Heroshima kan veroorzaken. Echt ziek dus. Dat je kots eigenlijk veel meer op een een gekauwde lever lijkt dan hoe kots er hoort uit te zien. Stel het je gewoon eens voor. (Ik weet, het is geweldig vuil, maar doe het toch maar.) Overal zakdoeken, lege pillendozen en lege flessen siroop. Lege neusdruppelflesjes. Geen imodium instant meer. Een mens kan toch echt ziek zijn bij momenten.
Gelukkig ben ik dat vandaag niet. Het zou nogal wat zijn. Want morgen heb ik Grieks. Over de Odyssee en Semonides de vrouwenhater en zo. Hoe dan ook, moge mijn muze mij een goede gezondheid schenken! (Want dat 'achteraf inhalen' is me toch ook wat.)
2 opmerkingen:
Tis Hiroshima :p
Helpt het als ik als net-iets-oudere die zich in de periode tussen haar eigen examens en de examens die haar eigen kinderen later zullen ondergaan bevindt, zegt dat je later nog moeite zult hebben om je voor te stellen hoe je je nu (of net niet) voelt ?
Een reactie posten