Dodelijk nuttig

Dit las ik deze week in mijn cursus Nederlands:

Bij 'hoofse liefde' gaat het om een wederzijdse en eeuwigdurende liefde tussen man en vrouw. De vrouw wordt op een voetstuk geplaatst en vormt de inspiratiebron voor de man; uit liefde voor haar stijgt hij boven zichzelf uit, verricht hij dappere daden en wordt hij een beter mens.

De ware liefde wordt ervaren als een vorm van genade, een gunst waarop men geen recht heeft, maar die door de aanbeden vrouw verleend kan worden of niet.

Volgens mij klopt dit als een trein. (Ik hou meer van treinen dan van bussen.)
Mensen die met mij en mijn cursus Nederlands akkoord gaan mogen me dit altijd melden. (Ja, soms heb ik wel eens een hoge nood aan affectie.) Niet akkoord gaan mag natuurlijk ook, maar een cursus Nederlands is praktisch heilig! Zeg dat ik gezegd heb dat ons Minister van Onderwijs dat denkt.

Mijn leerkracht wetenschappen, een heel interessant mens, zei nog het volgende:

"Wetenschappelijk hebben mannen niet zoveel nut meer."
en
"Het enige wat mannen hebben, is de kern van een spermacel."

Mijn muze en ik roepen volmondig "Ja!".
En terecht, zo blijkt.