dinsdag 16 juni 2015

Het onafgewerkte lied dat eerst maanden op de keukenkast en daarna weken op mijn slaapkamervloer lag


Ik schreef in vier jaar geen blogtekst.
Maar laat ons doen alsof het gisteren was dat ik hier nog langskwam.


Een lied! Zo.
Ik schreef het eindelijk af.
Voor een theatervoorstelling die ik ooit of nooit zal schrijven.
Voorlopig nog zonder muziek. Maar in ruil voor een magnum - het ijsje, niet de fles - komt daar verandering in. Hij heeft het beloofd. Waarvoor dank.

De eenzame cowboy

De eenzame cowboy
zoekt het geluk
en daarom vindt hij het niet
Omdat niemand weet hoe dat eruit ziet
Hij zoekt troost in een glas whisky
tot hij inziet dat ook alcohol hem bedriegt

De eenzame cowboy
speelt wat muziek
hij drinkt niet meer
De fles is leeg
Hij rookt een sigaret
en valt in slaap naast de deur terwijl hij wacht

De eenzame cowboy
lacht om een grap
die hij zich herinnert uit een ver verleden
hij rookt niet meer
de nachtwinkel is dicht
Hij weet dat ook de nacht hem nu beliegt

De eenzame cowboy
roept: "het geluk heeft zich verstopt!"
Hij lacht niet meer
Het bleek gewoon een slechte grap
Hij zoekt troost bij de hond
En valt in slaap naast de deur terwijl hij wacht

Op de vrouw die nooit meer komt

Geen opmerkingen: