Jawel!
Na al die jaren. Wel negentien!
Na al die jaren kom ik te weten dat de genen die ik kreeg van mijn ouders, toch nog iets goed hebben voortgebracht.
Jaren dacht ik: ik heb al de slechte kanten van mijn ma en pa geërfd.
Echt de allervreselijkste dingen.
Onvoorstelbare hikbuien inbegrepen.
En puisten ook.
Maar nu heb ik dus ontdekt dat ik wat goeds geërfd heb van mijn moeder.
OORSMEER!
Ja.
Echt.
Oorsmeer.
Ik heb er namelijk geen.
Of toch weinig.
Een bedankje aan het DNA van mijn moeder is hier dus wel op zijn plaats.
Dank je. Je hebt me gespaard.
Mijn broer niet.
HAHAHAHA
Geen opmerkingen:
Een reactie posten